گفتگو با مسئول دبیرخانه کنگره چشم‌پزشکی ایران(1).jpg)
مدیریت لجستیک، هماهنگی برنامه‌های علمی، اسکان ، حمل و نقل، ساماندهی غرفه‌های نمایشگاهی، تجهیز سالن‌ها و... آن هم در زمانی بسیار کوتاه و در فضایی جدید و عظیم مانند "ایرانمال"، قطعات گمشده پازل سخت و سنگین برگزاری یک کنگره رویایی بود که باید پیدا و کنار هم چیده می‌شد، تا برگزاری کنگره‌ای باشکوه را رقم زند.
در برگزاری این کنگره دوهزار نفره، افراد زیادی از جمله دبیران علمی، نیروهای کمیته اجرایی و ... تلاش کردند، ولی بار سنگین اجرای آن را پزشکی به دوش کشید که مسئول دبیرخانه و هماهنگ‌کننده امور آن بود؛ دکتر فرهاد رضوان با ایده‌های نو و تجربه امور اجرایی فراوان. او امسال در سی و چهارمین کنگره چشم‌پزشکی ایران زحمت زیادی کشید تا کنگره‌ای آبرومند و در خور شأن جامعه چشم‌پزشکی کشور، آن هم در مکانی جدید و فرصتی کم برگزار شود. خودش برگزاری چنین کنگره‌ای در مرکز همایش‌های "ایرانمال" را مثل یک پازل بزرگ توصیف می‌کند که باید همه تکه‌هایش جور می‌شد تا به تابلویی چشم‌نواز تبدیل شود و جلوی چشم مخاطبان قرار گیرد.
با او در باره سختی‌های کار و تلخ و شیرین‌های این تلاش شبانه‌روزی دو ماهه به گفتگو نشسته‌ایم که حاصل آن از نظرتان می‌گذرد.
■ آقای دکتر! خسته نباشید، کنگره سی و چهارم برگزار شد و شما مسئولیت سنگینی برای اجرای آن برعهده داشتید. کمی از سختی‌های کار بگویید.
□ برگزاری یک رویداد بزرگ علمی مانند کنگره چشم‌پزشکی، به‌خصوص در یک مکان جدید و بزرگ مانند "ایرانمال" قطعاً چالش‌های فراوانی دارد که فکر می‌کنم تشبیه آن به "جور کردن قطعات یک پازل" بسیار دقیق است. پس باید تمام تکه‌های این پازل بزرگ را کنار هم می‌چیدیم تا طرح کلی شکل بگیرد. برای اینکه منظورم را بهتر برسانم مثالی می‌زنم. فرض کنید شما می‌خواهید همایشی را در مرکز همایش‌های رازی برگزار کنید. سالن‌های آنجا حتی سالن‌های جانبی همه دارای صندلی، سن، تریبون، سیستم صوتی _ تصویری و ...است، در حالی که در "ایرانمال" چنین نبود. اینجا ما با سالنی بزرگ مواجه بودیم که برای برگزاری همایش طراحی نشده و باید آن را تجهیز می‌کردیم.
مساله دیگر در مورد سالن‌های ایران و ایرنا این است که اینها درواقع یک سالن هستند که توسط یک سازه موقت از هم جدا و دو سالن شده‌اند. پس اولین چالش، مسأله آکوستیک آن است که با تمام تلاش‌ها حل هم نشد و ما در سالن ایرنا نقص آکوستیک داشتیم.
حالا تصور کنید با همه این مسائل، تجهیز و آماده سازی سالن‌ها آن هم برای کنگره‌ای به‌نام چشم‌پزشکی، باید در عرض کمتز از دو ماه انجام می‌شد؛ آن هم در شرایطی که برای رفع مشکلات هر بخش آن از صدا و تصویر و تریبون و...نیاز به هماهنگی و تامین از بیرون مجموعه داشتیم.
■ پس مشکل برای برگزاری کم نداشتید.
□ بله؛ اما همه این مشکلات به کنار، ما در "ایرانمال" با برگزاری همزمان نمایشگاه قهوه نیز مواجه بودیم که بار روانی و مشغله ذهنی زیادی بر ما تحمیل کرد. به‌عنوان مثال هر روز حوالی ساعت ۱۲ تا پایان کنگره، با شروع نمایشگاه قهوه ما با صدای بلند موزیک مواجه بودیم و باید نه یک بار که روزی چندین بار و هر روز تذکر می‌دادیم که صدای موزیک را کم کنند.
البته باید عرض کنم که مسئولان مرکز همایش ایرانمال نهایت همکاری را داشتند و از همه ایشان تشکر می‌کنم.
■ حالا کمی از موارد مثبت و بخش‌های شیرین آن صحبت کنید.
□ بله...ایرانمال نکات مثبت زیادی هم دارد. ما در اینجا فضای نمایشگاهی بسیار مناسب‌تری از مرکز رازی در اختیار داشتیم. فضایی با پرستیژ، با کیفیت و درخور که سبب شد شرکت‌های تجهیزات پزشکی در محیطی آرام‌تر و شایسته‌تر میزبان چشم‌پزشکان محترم باشند.
نکته مثبت دیگر اختصاص پارکینگ ویژه برای میهمانان کنگره بود که با مساعدت مسئولان ایرانمال میسر شد و میهمانان ما از این جهت آسوده‌خاطر بودند.
من از زمانی که برگزاری کنگره در ایرانمال قطعی شد، در همایش‌های مختلفی که اینجا برپا می‌شد، حضور داشتم تا نکات مثبت و منفی آنها را از نزدیک ببینم و تلاش کردم نکات منفی برای مهمانان کنگره به حداقل برسد. برای این هدف، کارهای متعددی صورت گرفت. به‌عنوان مثال در مسیر بزرگراه با همکاری شهرداری منطقه ۲۲ بیلبورد زدیم؛ راهنماهایی در مسیر رسیدن به مکان کنگره قرار دادیم؛ برای آسایش بیشتر همکاران شهرستانی، اتاق امانات برای چمدان‌های آنها آماده کردیم و خلاصه تلاش نمودیم کنگره سی و چهارم برای همه خاطره‌ای خوش به همراه داشته باشد.
■استقبال از حضور در کنگره هم که بی‌نظیر بود.
□ بله...امسال بیش از ۲۰۰۰ کارت ورود برای همکاران صادر و تحویل شد. در همه برنامه‌ها نیز تعداد قابل توجهی از شرکت کنندگان حضور داشتند و سالن‌ها مملو از جمعیت بود.
من در انجام امور کنگره یک حامی داشتم به نام دکتر حسن هاشمی و دو همراه داشتم به نام دکتر حامد قاسمی و دکتر ملک‌مدنی. قطعا کمک‌های این سه نفر موجب شد چالش‌ها و اختلاف نظر‌های موجود با درایت و همفکری به برگزاری شایسته کنگره بینجامد و من از این بزرگواران سپاسگزارم.
■ نکته‌ای مانده که نپرسیده باشیم و بخواهید بگویید؟
بله، لازم می‌دانم از همکارانم در دبیرخانه کنگره که در این مدت کوتاه زحمت زیادی کشیدند و بدون کمک آنها چنین کار بزرگی شدنی نبود، صمیمانه تشکر کنم. لازم است شرکت کنندگان در کنگره بدانند برخی از همکارانم طی این دو ماه زودتر از ۱۱ شب به منزل نرفتند و مایلم نامشان را بر زبان آورم و بگویم، همکاران عزیز، خانم‌ها استعماری، جاویدی، کیانفر، حسین‌نظر و آقایان دکتر جعفری، مهندس صدیقیان و همکاران آی‌تی، سپاسگزار زحمات‌تان هستم.
■امسال کار رسانه‌ای سنگینی هم از دو‌ماه قبل از شروع کنگره آغاز کردید، در حالی‌که سال‌های قبل چنین اطلاع‌رسانی انجام نمی‌شد؟
ما امسال کار جدید رسانه‌ای را به کمک تیم خبری فعال خود انجام دادیم و آن اینکه از دو ماه قبل از شروع کنگره به‌ویژه وقتی مکان و زمان این گردهمایی قطعی شد، شروع به اطلاع رسانی روی سایت، کانال تلگرام و اینستاگرام کردیم.
البته ابتدا قرار بود هفته‌ای دو یا سه خبر منتشر کنیم ولی روزانه تا سه خبر هم منتشر کردیم و یکی از دلایل ثبت‌نام گسترده همکاران و استقبال دو هزارنفری از کنگره همین اطلاع رسانی مداوم بود که چشم‌پزشکان را در جریان اخبار کنگره قرار می‌دادیم.
در روزهای کنگره هم ملاحظه کردید روزی بین ۱۰ تا ۱۵ خبر از برنامه‌های کنگره به صورت آنلاین در سایت، کانال تلگرام و پیج اینستاگرام منتشر می‌شد و همکاران عزیز در جریان رخدادهای کنگره قرار می‌گرفتند که من همین‌جا از تیم رسانه‌ای هم تشکر می‌کنم.
از وقتی که با این مشغله زیاد در اختیار ما گذاشتید، سپاسگزاریم و به شما و همه برگزارکنندگان خسته‌نباشید می‌گوییم.